مد و لباس

مد اصطلاحی است که برای توصیف و ایجاد لباس، کفش، اکسسوری، لوازم آرایشی و جواهرات با زیبایی‌های فرهنگی مختلف و ترکیب و تطبیق آنها با لباس‌هایی که شیوه‌های متمایز لباس پوشیدن (سبک‌ها و گرایش‌ها) را به عنوان نشانه‌های موقعیت اجتماعی نشان می‌دهند،استفاده می‌شود. به عنوان یک اصطلاح چند وجهی، مد یک صنعت است و  به عنوان یک اصطلاح چند وجهی، بیان و تعلق گروهی سبک ها، زیبایی شناسی و روندها را توصیف می کند.

اصطلاح "مد" از کلمه لاتین "Facere" به معنای "ساختن" سرچشمه می‌گیرد و به تولید، ترکیب و پوشیدن لباس‌هایی که با زیبایی‌شناسی، الگوها، نقش‌ها، شکل‌ها و برش‌های فرهنگی خاص آراسته شده‌اند، توصیف می‌کند. تعلق گروهی، ارزش ها، معانی، باورها و شیوه های زندگی خود را به نمایش بگذارند. با توجه به افزایش تولید انبوه کالاها و لباس‌ها با قیمت‌های پایین‌تر و دسترسی جهانی، کاهش اثرات زیست‌ محیطی مد و بهبود پایداری به موضوعی فوری در میان سیاستمداران، برندها و مصرف‌کنندگان تبدیل شده است.

قدمت کلمه فرانسوی mode به معنای «مد» به سال 1482 برمی‌گردد، در حالی که کلمه انگلیسی که چیزی «در سبک» را نشان می‌دهد تنها به قرن شانزدهم برمی‌گردد. کلمات دیگری مربوط به مفاهیم سبک و جذابیت هستند که مقدم بر حالت هستند . در قرن 12 و 13 فرانسه باستان ، مفهوم ظرافت در چارچوب ترجیحات اشرافی برای افزایش زیبایی و ظرافت ظاهر شد، و سکه ، ایده جذاب‌تر کردن خود برای دیگران از طریق سبک یا تدبیر در آراستگی و لباس، ظاهر شد. در شعر قرن سیزدهم از گیوم دو لوریس به مردان توصیه می کند که "لباس های زیبا و اکسسوری های زیبا یک مرد را بسیار بهبود می بخشد".

در متداول ترین کاربرد آن، اصطلاح مد به عبارات جاری در فروش از طریق صنعت مد اشاره دارد. صنعت مد جهانی محصول عصر مدرن است. در جهان غرب، خیاطی از قرون وسطی تحت کنترل اصناف بوده است ، اما با ظهور صنعت گرایی ، قدرت اصناف تضعیف شد. قبل از اواسط قرن نوزدهم، بیشتر لباس ها به صورت سفارشی ساخته می شدند . این سفارشات برای افراد بود، چه به صورت تولید خانگی و چه به صورت سفارش به خیاطان. در آغاز قرن بیستم، با ظهور فناوری‌های جدید مانند چرخ خیاطی ، ظهور تجارت جهانی، توسعه سیستم تولید کارخانه‌ها و گسترش فروشگاه‌های خرده‌فروشی مانند فروشگاه‌های بزرگ، پوشاک به طور فزاینده‌ای انبوه شد. در اندازه های استاندارد تولید و با قیمت های ثابت به فروش می رسد.

اگرچه صنعت مد برای اولین بار در اروپا و آمریکا توسعه یافت، اما از سال 2017 ، این صنعت بین المللی و به شدت جهانی شده است، با لباس هایی که اغلب در یک کشور طراحی شده، در کشوری دیگر تولید می شود و در سراسر جهان فروخته می شود. به عنوان مثال، یک شرکت مد آمریکایی ممکن است پارچه را از چین تهیه کند و لباس ها را در ویتنام تولید کند، در ایتالیا تمام شود، و به انباری در ایالات متحده ارسال شود تا در خرده فروشی های بین المللی توزیع شود.

صنعت پوشاک سهم قابل توجهی از تولید اقتصادی جهان را به خود اختصاص می دهد.

صنعت مد از چهار سطح تشکیل شده است:

سطوح تمرکز در صنعت مد شامل بسیاری از بخش های مجزا اما وابسته به یکدیگر است. این بخش ها شامل طراحی و تولید پارچه، طراحی و ساخت مد، خرده فروشی مد، بازاریابی و بازرگانی، نمایش مد و رسانه و بازاریابی است. هر بخش به هدف ارضای تقاضای مصرف کننده برای پوشاک در شرایطی اختصاص دارد که شرکت کنندگان در صنعت را قادر می سازد تا با سود فعالیت کنند.

مد همیشه راهی برای افراد بوده است تا هویت خود را نشان دهند ، چه از طریق لباس های سنتی که منعکس کننده پیشینه فرهنگی آنها باشد و چه با پوشیدن طرح های منحصر به فرد و نوآورانه که آنها را از سایرین متمایز می کند. صنعت مد نیز بخش مهمی از جامعه ما است.

استایل و مد دو مفهوم نزدیک به هم هستند که به نحوه بیان افراد از طریق ظاهر و لباسشان اشاره دارد . استایل به شیوه فردی، برای لباس پوشیدن و نشان دادن خود فرد، از جمله انتخاب لباس، لوازم جانبی، مو، آرایش و زیبایی شناسی کلی اشاره دارد.

مد و فشن در ایران